Het verhaal van Snowy

Een hond adopteren uit het buitenland, is dat nou wel zo verstandig?

Wat er mis kan gaan als je bij een persoon/stichting adopteert die niet volgens de wettelijke regels werken maar het doen voor het geld. Dit brengt het welzijn van de dieren in gevaar. Buiten dat ze zoonose kunnen meebrengen, kunnen ze ook ernstige ziektes meebrengen omdat ze niet of onvoldoende zijn geënt.

Het verhaal van Snowy, een hond geadopteerd uit het buitenland.

Ik zal mijn verhaal van Flash nu Snowy vertellen. Helaas ben ik niet de enige die tegen deze problematiek is aangelopen bij deze stichting. Heel vaak zie je dat honden zodra er is betaald de stichting niks meer van zich laat horen, Als er problemen zijn de stichting dan de hond of weghaalt of dat je totaal geen hulp krijgt.

Facebook

Snowy kwam voorbij op Facebook en ik was op slag verliefd op op deze prachtige hond. Hij moest met spoed uit het asiel Spanje. jagers wilde hem uit het asiel stelen om hem als schietschijf te gebruiken. Zo werd mij verteld nadat ik om informatie vroeg.

Nog nooit had ik een hond uit het asiel in het buitenland geadopteerd, ik wist dus ook niet waar ik op zou moeten letten. Ik ging heel naïef dit avontuur in.

Ik probeerde veel vragen te stellen maar het duurde al een week voordat ik zijn naam doorkreeg, verder was de communicatie eigenlijk vrij moeizaam, vragen werden vaak meerdere keren gesteld voordat je antwoord kreeg. Alle antwoorden moesten uit Spanje komen, als ik al antwoord kreeg. Na 3 weken kreeg ik uit het niets tijdens mijn vakantie een Whatsapp dat Flash 2 dagen later zou arriveren, met de tijd dat ik op Schiphol werd verwacht. Ik had van tevoren informatie ingewonnen en doorgegeven dat ik zelf op vakantie was. Ik heb de volgende dag alles ingepakt en naar huis gegaan.

Aankomst van Flash

Op Schiphol duurde het best wel lang voordat ze door de deur kwamen. En oh….. wat schrok ik van hem. Heel duidelijk was te zien dat hij gesedeerd was, zodanig dat hij niet eens op eigen benen kon staan zonder ondersteuning, een hond geadopteerd uit het buitenland? Mag dit zomaar? Wat ik hier nog niet zag was dat hij ook verschrikkelijk mager was, het door zijn vacht goed werd verhuld.

De schok toen ik Flash/ Snowy ontmoette.

Ik kon letterlijk zijn ruggengraat vastpakken, alle botten staken uit, een skelet met een vel erover. Kijk eens naar mij, mijn blik! Dat is echt de shock, want ik had nog nooit zo’n magere hond levend gezien. Zijn ogen lagen diep gezonken in zijn oogkassen. Ik had een tuig en een jachtlijn mee, dat was maar goed ook want hij zwom in het tuig. Ik moest hem ook zonder enige begeleiding van de stichting door 4 hallen op Schiphol loodsen. Eenmaal bij de auto, met heel veel moeite in de auto gekregen en lekker naar huis gegaan. Flash, maar zeker ik moest daar even bijkomen van de schok.

 De eerste momenten in de tuin.

Thuiskomst

Bij thuiskomst was het warm weer in augustus, hij ging gelijk de tuin in om een schuilplekje te zoeken. Ik liet hem rustig zijn gang gaan, als hij wilde zich verstoppen, prima. Ook Snowy moest bijkomen van de sedatie, maar ook de shock en emotie’s die hij heeft moeten ondergaan tijdens de reis. Het enige wat hij wilde was in de tuin zich verstoppen. ‘S avonds moest ik hem opzoeken, hem met de riem naar binnen te halen om te gaan slapen.

Na 2 dagen zaten we binnen omdat het veel te warm was buiten, en ineens hoor ik het vliegengordijn, ik kijk en ja hoor hij stond naar binnen te kijken. Ik zei tegen hem, je mag wel binnen komen hoor, en hij schiet naar binnen om in de keuken te gaan liggen.Op dat moment heeft hij ook echt het besluit genomen om binnen te leven, met mij Jazzy en Roxy.

Het besluit van Snowy om binnen te leven gaf mij de kans om hem ook heel goed observeren, ik zag dat het echt niet goed ging met hem. Hij had bijvoorbeeld een hele oppervlakkige ademhaling, hij was continu aan het puffen. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat er iets speelde, maar ja wat dan?

Eerste nacht

De eerst nacht had hij in huis gepoept, want van angst durfde hij buiten totaal niks te doen. Zijn eerste hoop ontlasting was geen ontlasting, dat waren bergen vingerdikke spoelwormen. Ook kwam ik erachter dat hij ook nog Giardia onder de leden had. Ook hier heb ik direct medicatie voor moeten geven. Dat Snowy nog leeft mag echt een wonder heten. Hij is echt een voorbeeld van hoe het niet moet. Snowy is naar Nederland gestuurd om te sterven.

Ehrlichia

 Ik ben zijn bloeduitslagen gaan bekijken, die had ik er tenslotte bij gekregen uit Spanje. Ik schrok met echt te pletter toen ik zag dat er al dik een maand eerder Ehrlichia was geconstateerd. Ik heb gelijk die stichting ingelicht en mijn dierenarts gebeld, want hij moest hier per direct aan worden behandeld.

Dit is wat er vanuit Spanje werd gezegd:

Greg: This is what i know. Erliquia is a small infection cause by a insect bite. Then the treatment is 20 days special antibiótico. What i understand of the paper he has no erliquia and he has positive protection in case he is bit. may be his ex owner had his vacceens up to date . This is my asumption. [12-08 18:48] Greg: Flash was here from march.

Ik kreeg uit Spanje bericht dat hij hiervoor waarschijnlijk was ingeënt, er zaten antistoffen in zijn bloed. Ik gaf direct aan dat er niet tegen Ehrlichia niet geënt kan worden, dus dat kan helemaal niet. Ehrlichia loopt een hond op door een tekenbeet die is besmet met Ehrlichia.

Antibiotica (Doxycycline)

Snowy is per direct op de doxycycline gezet op mijn initiatief. Helaas was hij al zo verschrikkelijk verzwakt en ziek dat ik hem nauwlettend in de gaten moest houden. Na het weekend kreeg ik uit Spanje bericht dat Snowy inderdaad Ehrlichia had en dat de papieren verkeerd waren opgeborgen. Hij vroeg mijn adres om Doxycycline op te sturen.

“Hi i hope all is going well. The trust in you as your his gardian angel. Coming back to you means he will never leave you. He has to take 20 days antibiótic for erliquia. I am sorry i was not told and results was mis looked at as the person who checks was on holiday and someone cliped it to other papers and was miss placed. I am getting them to buy it her to send to you. I need your address.”

De beloofde medicatie

Na 2 weken wachten kreeg ik bericht dat de Doxycycline bij Aukje lag want het was meegegeven bij een transport, dan was het er eerder werd gezegd. Ik nam contact op met Aukje. Ik maakte een afspraak om de medicatie bij haar op te halen. De afspraak werd tot 2x toe afgezegd door Aukje, tot ik aangaf dat bij mij de Doxycycline bijna op was, toen kwam ze de volgende dag dan eindelijk na 3 weken 2 doosjes Doxycycline brengen. Als ik meer nodig had moest ik maar roepen. Ik kreeg dus voor 1,5 week aan antibiotica. Toen ik na 1 week riep dat het bijna op was en dat hij nog weken door moest gaan met zijn kuur schreef ze:

“Geen medicatie…Sorry….”

Met andere woorden je hebt gehad, de rest mag je zelf kopen bij de dierenarts, wat is er met de overgebleven Doxycycline die voor Snowy was gebeurt dan?

Op dat moment ben ik per direct de communicatie met Aukje gestopt omdat ik me zo bedonderd voelde. Ze heeft ook nooit meer gevraagd hoe het met Snowy ging.

 Op eigen rekening heb ik alle bloed-onderzoeken en medicatie van Snowy betaald omdat hij ze echt nodig had. Helaas hebben we het hele reisprofiel opnieuw moeten uitvoeren om te kijken wat ij nou precies onder de lede had. Hieruit bleek ook dat hij in aanraking was geweest met Babesiosis. Hiervoor was nader onderzoek nodig om uit te sluiten of de parasiet nog in zijn bloed zat, wat gelukkig niet meer het geval was. Echt beter werd hij niet, daarom moest hij veel langer de Doxycycline blijven slikken.

Crowdfunding

Ik was intussen een crowdfunding campagne gestart omdat het financieel toch wel boven mijn hoofd ging groeien met daarin het hele verhaal van Snowy. zie het crowdfunding verhaal hier.

Toen we nog in alle medische rompslomp zaten, kwamen de volgende leugens om de hoek kijken. Zijn paspoort klopt ook van geen kant.

Paspoort

Volgens het paspoort van Snowy is hij op 03-08-2017 gechipt, ook het paspoort is uitgegeven op 03-08-2017. Zijn geschatte geboortedatum is 10-12-2015. Het paspoort van Snowy is nog geperforeerd, dit betekend dat het een paspoort is van voor 29-12-2014. Dit Europese paspoort mag niet meer worden uitgegeven bij honden die na 29-12-2014 zijn geboren. Dit betekend dus dat dit een vervalst paspoort is. Als je dan nog beter gaat opletten zie je, dat de verplichte entingen zijn gedaan precies 1 maand voor de uitgifte van het paspoort. De entingen ook op de verkeerde plaats in zijn paspoort staan. Dan hebben we nog niet eens naar zijn Spaanse chip gekeken want hij was toch in Reus gechipt? Nou nee hoor, zijn chip blijkt uit Belarus (Wit-Rusland) te komen. Is 3 dagen voor vertrek ingebracht, wat ook niet mag i.v.m. de traces.

Asiel blijkt een dierenherstelcentrum

Na onderzoek via de site van de dierenarts die Snowy heeft gechipt en geënt in Spanje blijkt dat het “ASIEL”in Reus waar Snowy zat helemaal geen asiel blijkt te zijn maar een Dieren herstel centrum. Dit betekent dat er alleen zieke dieren vanuit Reus naar Nederland komen.

Dit alles kan je dus overkomen als je een hond adopteert bij een stichting die voor het grote geld gaan, niet aan het welzijn van de honden denken. Maar juist denken, hond geadopteerd geld binnen), dus hoe ziek of mager ook, we vliegen hem gewoon naar de nieuwe eigenaar, of de hond het overleeft of niet. Dat maakt dan helaas niet uit. Ben je dan bezig om het welzijn van de honden te verbeteren?

Van Negatief naar Positief

Nu je mijn motivatie kent en je altijd de negatieve verhalen tegenkomt, wilde ik dat juist naar iets positiefs omzetten.

Stichtingen die het fout doen vindt je overal, maar een lijst met Stichtingen die zich aan wet en regelgeving houden was niet te vinden.

Natuurlijk is het een negatieve ervaring, maar wat doe je daarmee?

Ik heb hier zoveel van geleerd dat ik heb besloten dat ik hier ook iets mee wilde doen.

Een lijst met Stichtingen, die wel volgens wet en regelgeving werkte, zich nog veel meer inzetten in het land van herkomst door educatie te geven, het opzetten van sterilisatie projecten en uit te voeren.

Een vast betrouwbaar adres had om te kunnen controleren of de stichting waar zij een hond wilde adopteren, ook echt volgens de wet en regelgeving werken. Een webpagina op mijn website te hebben gebouwd zodat het voor iedereen beschikbaar is. Check hier de pagina.

Boek “De psychologie van de hond”